اس ام اس های بسیار زیبای عاشقانه

زندگي رو از شيشه ي جلو نگاه كن  ، نه از آيينه ي عقب . . .

شب در كارنامه ي سياه زندگيش چه كرده كه افتخار اين همه ستاره را دارد ...

آدم ها نمي تونن تغيير كنن . رابطه ها نمي تونن عوض بشن . دنيا نمي تونه ثابت بمونه

ولي يك دوست تا ابد مي تونه يك دوست بمونه ...

ياران به خدا بي وفايي نكنيد، با عاشق دل خسته جدايي نكنيد ، يا وفا كنيد تا آخر عمر ، يا از اول آشنايي نكنيد ...

اي كاش كه معشوق ز عاشق طلب جان مي كرد . تا كه هر بي سر و پايي نشود يار كسي . . .

پرنده اي كه مال تو نيست هزار تا هم قفس براش بسازي باز ميره . . .

بگذار

.

.

.

.

.

لب هايت را مي گويم .

روي چشمانم بگذار.

تا ديگر براي هميشه

خواب بوسه ببينم . . .

همدم گل گشته ام ، هم بستر خاكم مكن ، قطره قطره مي چكم. از چشم خود پاكم مكن . . .

چرا غم ها نمی دانند که من سلطان غمهایم ؟

بیا ای دوسـت با من باش که من تنـهای تنهـایم ...

 آیا این ضعف قانون نیست که هم کلاه گذاشتن جرم است هم کلاه برداری؟

در این بازار نامردی به دنبال چه می گردی؟

نمی یابی نشان هرگز

تو از عشق وجوانمردی

برو بگذر از این بازار ،

از این مستی و طنازی

اگر چون کوه هم باشی

در این دنیا تو می بازی

عشقو برات كشيدم ميون موج دريا

رو ماسه هاش نوشتم دوست دارم يه دنيا

نبايد زود قضاوت كنيم زيرا قضاوت خوب٬ محصول تجربه است و تجربه محصول قضاوت بد.

شبت ، پر از ستاره هايي باشه كه هر شب سفارشتو به خدا مي كنن تا هميشه ماه بموني

در مرام ما اسيران عاشقي رسمي ندارد

دوستي را مي پرستم چون كه پاياني ندارد

همه وقتي از زندگي خسته ميشن ميگن خدا نفسمو بگير

ولي من هيچ وقت اينو نمي تونم بگم ، آخه تو نفس مني . . .

آدما از آدما دلگير ميشن ، آدما از آدما زود سير ميشن

آدما رو عشقشون پا ميذارن ، آدما آدمو تنها ميذارن ...

خاطرم نيست كه تو از باراني ، يا كه از نسل نسيم

هر چه هستي گذرا نيست هوايت ، بويت . . .

فقط آهسته بگو . . با دلم مي ماني . . .

ما از آن سوته دلانيم که زکس کينه نداريم.......يک شهر پر از دشمن و يک يار نداريم

یه روز میبوسمت

خدا میبرتم جهنم ؛ میشم ابلیس

اون وقت تو هم به جرم اینکه

یه ابلیس بوسیدتت ؛ جهنمی میشی

اونجا پیدات می کنم و هر روز میبوسمت

واااای که چه بهشتی بشه جهنم!!!

در این بازار نامردی به دنبال چه می گردی؟

نمی یابی نشان هرگز

تو از عشق وجوانمردی

برو بگذر از این بازار ،

از این مستی و طنازی

اگر چون کوه هم باشی

در این دنیا تو می بازی .

گفتمش یک بوسه خواهم از لبت ،گفتا مخواه

من بدهکارت نیم کز من طلبکاری کنی

گفتمش یار وفادار توام ، گفتا بس است

من وفا کی از تو خواهم تا وفاداری کنی

گفتمش شد ارغوانی چهره ام از هجر،گفت:

می توان با اشک خونین چهره گلناری کنی

 وقتي تو پيروز ميشي من با غرور

به همه ميگم : هي اون دوست منه !

اما وقتي ميبازي كنارت ميشينم و ميگم :

هي من دوست توام . . .

اگه يه روز شاد بودي آروم بخند

تا غم دنيا بيدار نشه

و اگه يه روز غمگين شدي آروم گريه كن

تا شادي نا اميد نشه

 شايد كسي را كه با تو خنديده فراموش كني

اما كسي را كه با تو اشك ريخته هرگز....

از تمام دنيا فقط چشمهايت را خواستم

آيا آسمان سهم زيادي از دنياست؟

 اگر يادت کنم ديوانه مي شم

فراموشت کنم بيگانه ميشم

اگر ترکت کنم ميميرم از غم

فراموشت کنم مي پاشم از هم

دل من یه روز به دریا زد و رفت

پشت پا به رسم دنیا زد و رفت

زنده هاخیلی براش کهنه بودن

خودشو تو مرده ها جا زد و رفت

 عشق ؛

با کمان لبخند و تیر چشمان

دوست در دل می روید.

اون كسي رو كه ازت دور ميشه

بهش فكر نكن

به اونهايي فكر كن كه بهت نزديك هستند

از طرف بچه هايي كه

معناي عشق رو نمي دونند

 ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟�؟؟؟

اينا همه تو رو دوست دارن

اون كه غش كرده منم

اگه يه روز حس كردي دنيا و آدمهاش

به تو اخم كردن دليلش رو

تو لبهاي بدون لبخند خودت جستجو كن.

 ترك دين و دل نمودم

ترك جان هم مي كنم

هرچه گويي غير عشقت

ترك آن هم مي كنم

اگر روزی بدست ارم سر زلف نگارم را

شمارم مو به مو غم شبهای تارم را

برای جان سپردن کوی جانان ارزو دارم

مگر بادی برد سویش شبی خاک مزارم را

 بير يواسيز قوشادونسم.

گوزدن آخان ياشادونسم.

انتظاردان داشادونسم.

يادان چخادمارام سني گوزليم.

تقديم به المي جون

هر جا نیستی هستم

یک بید مجنون به خاک می سپارم،

تا خاطرم باشد که عشق را

برای همگان می خواستی نه برای خودت

 چرا غمها نميدانند كه من سلطان غمهايم

بيا اي يار كه من تنهاي تنهايم

زمونه ازم پرسيد چه كسي رو بيشتر از

همه دوست داري من راجبه تو

هيچي بهش نگفتم

آخه رسم زمونه اينه

هر كسي رو كه دوست داري ازت ميگيره

 هميشه نگاهي رو باور داشته باش

كه وقتي از اون دور ميشي منتظرت بمونه

تقديم به عزيز ترينم

ابر بارنده به دريا مي گفت:

من نبارم تو کجا دريايي،

در دلش خنده کنان دريا گفت:

ابر بارنده تو خود از مائي

 عشق را دوست دارم ولی از زنها میترسم

سلام را دوست دارم ولی از زبان میترسم

روز را دوست دارم ولی از روزگار میترسم

برایت دعا می کنم

تا ای کاش خدا از تو بگیرد

هر آنچه که خدا را از تو می گیرد

شبي كه او را به گردش برده بودم

ز سر حد جنون مي خورده بودم

ز ترس مرگ من مرد و ندانست

كه من از روز تولد مرده بودم

به آغوشم فشردم!

گفت مردم!

چه لذت ها كه از آغوش تو بردم

شبي ديگر در آغوش دگر بود

خدايا كاش كمتر مي فشردم...

 بگیر از من تو این دل یادبودی

که تنها لایق این دل تو بودی

هزاران خواستند این دل بگیرند

ندادم چون عزیز دل تو بودی

یاری که داد بر باد آرام و طاقتم را...

ای وای اگر نداند...

قدر محبتم را...

دلم می خواست بهانه ای باشی

برای فرا مو ش کردن همه چیز

اما حالا دلم می خواهد

بهانه ای باشد برای فراموش کردن تو

مرا در باغ محکم ریشه ای نیست

ز داس و تیشه ام اندیشه ای نیست

به گامی می توان بنیاد ما کند

به آهی می توان از هم پرا کند

 اي دوست نزن زخم زبان جاي نصيحت